Marcello: Lo specchio della nostalgia. Duetten ‘Ahi, quanto è fiero e doloroso’ A. 387; ‘Lontananza per me troppo acerba’ A. 438, ‘Ah, che non può vivere’ A. 382; Cantates ‘Arianna abbandonata’ A. 98, Amai, noi niego, una gentil sembianza’ A. 22, ‘Fonti, voi che al mio pianto crescete’ A. 127. Anna Simboli (s), Martin Oro (ct) met de Accademia degli Invaghiti o.l.v. Francesco Moi. Tactus TC 683801 (75’12”). 2001 

Ruim vijftig jaar geleden had je in Nederland het Ensemble Benedetto Marcello dat zich op zijn verdienstelijke manier om de Italiaanse barokmuziek van Marcello, dall’Abaco, Vivaldi, Bonporti, Pergolesi en Albinoni bekommerde (EMI CL 50006). Jarenlang kenden we hem eigenlijk van instrumentale werken als de 12 Concerti a cinque, de 7 Sinfonia’s en de 5 Strijkersconcerten, maar wie even op Wikipdia kijkt, ontdekt dat hij ook vier Oratoria, 9 Missen en 30 andere vocale religieuze werken, wel 12 Canzoni, 380 Cantates, 5 Madrigalen en 81 Duetten schreef.

Een tipje van die enorme hoeveelheid vocale werken wordt hier opgelicht. De veelbezongen Arianna duikt eens in andere vorm op en biedt interessant vergelijkingsmateriaal.

Sopraan Anna Simboli en countertenor Martin Oro zetten zich vol overgave en passende stemmiddelen in om deze werken van een meest melancholieke inslag tot leven te wekken en Francesco Moi ondersteunt ze met zijn op ‘oude instrumenten spelende Accademia treffend.