Mozart: Symfonieën nr 40 in g KV. 550 en 41 in C KV. 551 Jupiter. NDR Radiophilharmonie o.l.v. Andrew Manze. Pentatone PTC 5186-757 (74’47”). 2017/8

Het is goed dat er van de gebruikelijke combinatie van Mozarts laatste symfonieën een opname verschijnt met een dirigent die uit de ‘oude muziek’ komt aan de leiding om voor een frisse aanpak in de geest van Gardiner (Philips 426.315-2), Harnoncourt (Warner 0927-49622-2), Brüggen (Glossa GCD 921119) en Van Immerseel (Zig Zag territoires ZZT030501) te zorgen. Interessant is ook om terug te grijpen op Abbado (DG 415.841-2).

Het tempo dat Manze kiest voor het veelbetekenende, pulserende begin van nr. 1 is goed te verdedigen; misschien neemt hij de menuetten uit beide werken wat te vlot, maar ook dat is te rechtvaardigen. Het orkestspel van het NDR orkest uit Hannover is voortdurend indringend en zindert van ingehouden energie die in volle kracht in de tutti tot uitbarsting komt. De langzame delen zijn mooi gefraseerd, de menuetten hebben een vlotte gratie. De blazers zorgen voor fraaie inkleuring. Inzetten zijn pittig. Minstens zo belangrijk is de zorg die wordt besteed aan samenhang en details en het feit dat de dirigent duidelijk het verschil in karakter tussen de turbulente nr. 40 en de feestelijk triomfantelijke nr. 41 laat horen. Of het te maken heeft met het feit dat dat ‘live’ opnamen uit het Landesfunkhaus in Hannover met ruim een jaar tussenpoos betreft?