Mozart: Pianoconcerten nr. 11 in F KV 413, 12 in A KV. 414 en 13 in C KV. 415. Katrine Gislinge met het Stenhammar kwartet. Alba ABCD 418 (72’35”). 2016

Kort nadat hij zich in Wenen had gevestigd schreef Mozart zijn trits Pianoconcerten nr. 11-13 en liet daarbij de keuze of ze met een orkest net per werk oplopende blazersbezetting (in KV 415 tot 2 hobo’s, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten en pauken) of met strijkkwartet moesten worden uitgevoerd. Omdat het om nog intieme werken gaat, stonden beide opties open. 

Daarvan werd eerder gebruik gemaakt door Karin Lechner met het Franciscan kwartet (Verdi CD AU 32291) en Susan Tomes met het Gaudier ensemble, inclusief een contrabas (Hyperion CDH 55333).

Gislinge toont zich een heel bekwaam Mozartvertolkster die voor een duidelijke articulatie en parelend passagewerk zorgt in de snelle delen en die mooie versieringen aanbrengt in de enigszins sotto voce uitgevoerde langzame. De finales hebben een neiging tot dansen.

De cadensen zijn hier van de Deense componist Bent Sørensen (1958) van wie Gislinge eerder met het Stenhammar kwartet en het Esbjerg kwartet Rosenbad-Papillons, de Fantasia appassionata en Pantomime papillons opnam (Dacapo 8.226135). Hij verwerkte in die zes cadensen elementen uit het voor Gislinge geschreven Rosenbad kwintet en dat had hij misschien beter niet kunnen doen, want qua stijl liggen ze een eind buiten het Mozartidioom. Interessant zijn ze wel en zoals te zien is, veel alternatieve uitgaven zijn er ook niet.