Mozart: Pianoconcerten nr. 11 in F KV. 413, 12 in A KV. 414 en 13 in C KV. 415. Kristian Bezuidenhout met het Freiburgs barokorkest o.l.v. Gottfried von der Goltz. Harmonia Mundi HMC 90.2218 (69’31”). 2014

In een advertentie in de Wiener Zeitung van 15 januari 1783 kondigde ‘de heer kapelmeester Mozart het hooggeëerde publiek aan dat hij drie nieuwe pianoconcerten had gepubliceerd die naar keuze met orkest of met strijkkwartet konden worden uitgevoerd. Zo hoopte hij een groter publiek en daarmee ook een grotere verkoop te bereiken. Zijn vader Leopold in Salzburg liet hij weten dat het om heel aantrekkelijke en briljante erken ging. Dat kunnen we ook nu nog beamen. De ontwikkeling van de pianoforte was toen - mede dankzij bouwers als Anton Walter - al zover dat heel wat expressies in het spel mogelijk waren. Bezuidenhout gebruikt zo’n instrument is de nagebouwde vorm uit 1805 van McNulty. Hij articuleert puntig

En hij doet dat voortreffelijk, geheel overeenkomstig de verwachting. De aanpak is intiem in de langzame delen en symfonischer in de snelle. Daarbij zorgt Von der Goltz met zijn oude instrumenten ensemble voor ideale begeleidingen waarbij opvalt dat hij in rustiger passages terugvalt op minder strijkers.

De combinatie van dit drietal werken op 1 cd is logisch, maar geschiedt niet altijd, zoals bij de ook voortreffelijke Ronald Brautigam (BIS SACD 1794 en 2074). Zo voldoet deze uitgave aan hoog gestelde idealen.