Muffat: Armonico tributo. Ars antiqua Austria o.l.v. Gunar Letzbor. Pan Classics PC 10407 (66’35”). 2000

Hoe meer muziek van hem via geluidsdragers ter beschikking komt, des te fascinerender wordt Georg Muffat (1653 - 1704). Hij is een vroeg voorbeeld van een multiculturele componist. Immers hij werd in Frankrijk geboren uit ouders van Schotse afkomst, studeerde bij Lully in Parijs, wrd organist in Straatsburg, zette zin studie voort bij Pasquini in Rome, ontmoette Corelli en werkte daarna aan de hoven in Salzburg, Wenen en Passau.

Al beschouwde hij zichzelf als een Duitser, was hij een van de voorvechters van de goûts réunis stijl waarin de Franse en de Italiaanse stijl werden verenigd en trachtte die in Duitsland in te voeren. Veel van zijn werken waren voorzien van een inleiding in het Duits, Frans, Italiaans en Latijn.

De vijf vijf- tot negendelige sonates uit Armonico tributo uit 1682 werden later herzien en in 1701 nogmaals uitgegeven. De werken verraden een sterke invloed van Lully en kunnen worden gespeeld met drie tot vijf instrumenten, maar ook met een groter orkest.

Opmerkelijk is dat Muffat niet schroomde om drie langzame delen achter elkaar te plaatsen, grave, sarabande, grave, grave in Sonate nr. 2 en Sonate nr. 5 heeft niet één snel deel. Het is de echt zangerige aria uit Sonate nr. 2 die een hoogtepunt is.

Hier worden ze uitgevoerd door Gunar Letzbor en Ilja Korol (v), Peter Aigner en Susanna Haslinger (va, Claire Pottinger-Schmidt (vilone, viola da gamba, cello) Luciano Cóntini (aartsluit) en Norbert Zeilberger (kl., org). Letzbors uitvoeringen maken een heel overtuigende indruk en kunnen de luisteraar overtuigen van de grote waarde van deze briljante muziek. Wie deze in grotere bezetting wil horen, kan terecht bij Ensemble 415 van Chiara Banchini en Jesper Christensen (Harmonia Mundi HMC 90.1581).

Er is een vervolg op Armonico tributo, namelijk Florilegium primum. Beide werken samen zijn van Letzbor te verkrijgen op Pan Classics PC 10253).