Marsalis: Vioolconcert in D; Solovioolsuite ‘Fiddle dance suite’. Nicola  Benedetti met het Philadelphia orkest o.l.v. Cristian Macelaru. Decca 485.0013 (57’06”). 2017/2019

Trompettist Wynton Marsalis vond in de Italiaans-Britse violiste Nicola Benedetti een ideale muse die zijn recent geschreven muziek perfect aanvoelt en uitvoert. Het Vioolconcert heeft de delen ‘Rhapsody’, ‘Rondo burlesque’, ‘Blues’ en ‘Hootenanny’. Als ‘Rhapsody’ letterlijk wordt opgevat als samengeflanst, is het niet vreemd dat we er een vleugje Britse pastorale, een scheutje Gershwin en een snufje Copland en Bernstein als aardige vignetten in horen.

Snel passeren tal van onderwerpen in het als thema-doorwerking-recapitulatie opgezette ’Rondo burlesque’. Dan volgt een ‘candenza’ als dialoog tussen viool en slagwerk waarin veel stijlen langskomen. ’Blues’ is complex en theatraal met vocale bijdragen uit het orkest en trombone nabootsingen maar eindigt wat desolaat.

De ‘Hootenanny’ is een mooie afspiegeling van Coplands Rodeo en begint als een wiegelied om in een nachtmerrie te eindigen. Met een duur van 43’25” is het concert wel wat lang uitgevallen voor wat het inhoudelijk te bieden heeft.

In de Fiddle dance suite met achtereenvolgens ‘Sidestep reel’, ‘As the wind goes’, ‘Jones’ jig’. ‘Nicola’s strathspey’ en ‘Bye-bye breakdown’ brengt Benedetti de luisteraar in een sfeer halverwege een solo Partita van Bach en oer-Keltische volksmuziek met jazzy invloeden. Die mix van culturen en stijlen maakt deze kleurige, episodische en meest vrolijke muziek interessant en opwekkend.