Maderna: Musica su due dimensioni (1952, 1958); Divertimento in due tempi (1953); Fluitconcert (1954); Honeyrêves (1961); ‘Cadenza’ van Dimensioni nr. 3; Serenata per un satellite (1969, bew.); Per Caterina (1963, bew.); Serenata für Claudia (1968, bew.). Roberto Fabbriciani (fl), Luisella Botteon (fl), Massimiliano Damerini (p), Alvise Vidolin (elektr) en het Guido filharmonisch orkest, Monaco o.l.v. Marcello Panni. Mode 260 (51’56”). 1982/2010

In het Nederland van de jaren zestig groeide de Italiaanse componist en dirigent Bruno Maderna (1920 - 1973) uit tot een muzikale knuffelbeer van de avant-garde. Hij werkte samen met zulke uiteenlopende  vooruitstrevende klassieke musici als hoboïst Han de Vries en violist Theo Olof.

Maderna koos radicaal voor het risico onder het motto: ‘Het allerergste op deze wereld is om consequent te zijn. Ik haat dat omdat het dodelijk voor de geest is’.

Geheel naar zijn intenties maakte de Italiaanse fluitist Roberto Fabricciani met gelijkgestemde collega’s een cd met voor hem kenmerkende werken die ze met veel overtuiging spelen.