Manneke: Grote archipel; Polychroon; Blues for Marcel. Ralph van Raat (p), Geoffrey Douglas-Madge (p), Kelvin Grout (p), Hannes Minnaar (p), Jelena Bazova (p) en Daniël Kramer (p). Zefir ZEF 9668 (63’08”). 2018  

7 November 2019 was het tachtig jaar geleden dat Daan Manneke in het Zeeuwse Kruiningen werd geboren. Hij leverde in tal van genres compositorische bijdragen, maar vond op hoge leeftijd dat hij de piano tekort had gedaan, dus schreef hij in 2018 als wat hij zijn opus magnum beschouwd en na eerdere Archipel bijdragen voor andere instrumenten het twaalfdelige, ongeveer drie kwartier durende zesdelige Grote Archipel voor het zestal pianisten waarmee hij de nauwste relatie heeft en die in totaal twaalf bijdragen leveren. Opgedragen is het werk aan de provincie Zeeland en zijn zes regio’s: Walcheren, Noord- en Zuid Beveland, Tholen, Schouwen Duiveland en Zeeuws Vlaanderen.

Het is ook een terugblik waarin hij reflecteert over vroegere werken waarin bij werd beïnvloed door Claude Debussy en Ton de Leeuw: ‘Ik zoek het innerlijk drama in de muziek. Als het overbruggen van ying en yang, steeds op zoek naar ruimte, de overkant, de ander en anderssoortigheid. Nooit vastklampen aan een ding, maar de veelheid zoeken’.

Die achterliggende gedachten maakt het zestal pianisten hier op extra toegewijde manier hoorbaar. Tot slot is Ralph van Raat alleen nog te horen in Polychroon uit 1978 en Blues for Marcel (Worms) uit 2000.

Een mooier eerbetoon aan de jarige is haast niet voorstelbaar.