Mozart: Mars in D. KV. 249; Serenade nr. 7, Haffner serenade KV. 250; Ein musikalischer Spaß KV. 522. Kolner Akademie o.l.v. Michael Alexander Wiilens, BIS SACS 2394 (85’51”). 2018

Mozart schreef een behoorlijk aantal Serenades, Divertimenti en Cassations voor feestelijke gelegenheden die zich meestal in de openlucht afspeelden. Alleen al in 1776 schreef hij negen van dergelijke werken. Een der mooiste daaronder is de Haffner serenade. Deze was bij hem besteld door de zoon van de Salzburgse burgemeester om er het huwelijk van zijn zus nee op te luisteren. Het is een bijna uur lang durend bekronend werk van dit genre in een aantal vormen. Afzonderlijke momenten kunnen worden gegroepeerd als symfonie, andere kunnen een Vioolconcert vormen. En natuurlijk zijn de dansvormen niet vergeten. 

Het gaat om een traditioneel door een feestelijke Mars ingeleid grootschalig werk dat eerder voor verpozing dan om langdurig geconcentreerd naar te luisteren was bedoeld. Maar gelukkig kiest Willens voor een opvatting die uitnodigt om toch dat laatste te doen. Een kwestie van gevarieerde tempokeuze en een gracieuze, elegante aanpak met mooie inkleuring en veel welluidendheid van zijn historisch gerichte instrumentarium. Er is een goede balans gevonden tussen kracht en mildheid en tussen charme en energie. Ton Koopman (Erato 2292-45436-2) en Frans Brüggen (Philips 432.997-2) gingen hem hierin heel goed voor.

Ein musikalischer Spaß, in wezen een vierdelig Divertimento voor 2 hoorns en strijkkwartet uit 1787 gaat Mozart op de satirische toer om met onder meer parallelle kwinten, niet passende toonaarden, valse noten, verkeerde akkoorden, monotone begeleidingen de spot te drijven met het werk van minder competente componisten.

Ook dit werk krijgt van Willens en zijn goed ingespeelde ensemble een geestige, parodistische vertolking. Vergelijk dit maar met Andrew Manze (Harmonia Mundi HMU 90.7280) en Nikolaus Harnoncourt (Teldec 8.43062).