Marcello, B.: Cellosonates nr. 1-6. Antonio Pocaterra (vc), Maria Isabella de Carli (kl) en Benito Feffaris (violone). Rivo Alto CRA 9008 (43’57”). 1992

Benedetto Marcello (1686 - 1739) was een gecultiveerde, intelligente Venetiaanse patriciër-componist en dat blijkt uit dit zestal Cellosonates. Deze werden voor het eerst in de jaren 1710 geschreven en gepubliceerd, hoewel daar geen gredrukte versie van schijnt te zijn overgebleven. John Walsh publiceerde de werken wel in Londen (1732) en drie jaar later ook in Parijs.

De zes werken zijn in de gangbare sonata da chiesa vorm, vierdelig en de delen langzaam-snel-langzaam-snel. De langzame delen bevatten vaak prachtige arioso melodieën die waardig en melancholiek van aard zijn. De snelle delen stellen geen zware virtuoze eisen.

Elegante, vrij koele, dat wil zeggen niet erg emotionele muziek met aardige melodische ideeën, heel mooi onderzoekend voorgedragen volgens alle eisen van de barokke uitvoeringspraktijk en dus met een violone aan de basso continuo kant. In dat opzicht getrouwer de bedoelingen dan de lang favoriets opname van Anthony Pleeth (Explore EXP 032).