Mascitti: Vioolsonates in A op. 8/1, Bes op. 8/2, h op. 8/5, A op. 8/6, F op. 8/7. D op. 8/8, G op. 8/10 en a op. 8/11. Gian Andrea Guerra en Nicola Brovelli (v), Mateo Cicchitti (va) en Luigi Accardo (vc). Arcana A 111 (76’11”). 2017

Mascitti: Vioolsonates in A op. 9/1, g op. 9/2, F op. 9/3, d op. 9/5, a op. 9/6, D op. 9/7, Bes op. 9/9, c op. 9/12. Vanvitelli kwartet. Arcana A 473 (68’)

De in Chieti bij Napels geboren violist en componist Michele Mascitti (1664 - 1760) vestigde zich na een tournee door een aantal Europese landen in Parijs waar hij in dienst trad bij de hertog van Orléans die een voorkeur had voor Italiaanse muziek, later wisselde hij naar de rijke familie Crozat. Dat alles leidde ertoe dat hij in 1739 Frans staatsburger werd en na een rijk gevuld leven op hoge leeftijd overleed.

Mascitti’s oeuvre bestaat voornamelijk uit Vioolsonates, te beginnen met op. 1 uit 1704 en eindigend in 1738 met op. 9. In totaal omvat het een honderdtal werken.

De door Gian Andrea Guerra en zijn drie collega’s, die zich daarna het Vanvitellikwartet zijn gaan noemen hier voorgestelde Vioolsonates uit op. 8 verschenen in 1731 en zijn geschreven in de Sonata da camera (langzaam-snel-langzaam-snel) vorm die door Mascitti heel vrij is gehanteerd, want er bevinden zich ook vijfdelige sonates onder. Toch zijn er ook Franse invloeden, want bijvoorbeeld in Sonate nr. 6 vervangt de componist de Pastorale door een Musette.

Uit alles blijkt dat Mascitti een groot vakman was die de geboden mogelijkheden uitstekend benut. Gian Andrea Guerra en zijn kompanen zorgen voor rijk gedifferentieerde vertolkingen waarin de basso continuo een prominente rol vervuld. Zo is heel nuttig een nieuw stel barokjuweeltjes tevoorschijn getoverd.