Maw: Spring music; Variaties Voices of memory; Sonate voor soloviool. BBC National orchestra of Wales o.l.v. William Boughton c.q. Harriet Mackenzie (v). Lyrita SRCD 385 (72’45”). 2019

Buiten de Angelsaksische wereld horen weinig of niets van de Britse componist Nicolas Maw (1935 - 2009), maar het is zeker lonend om wat nader met hem kennis te maken. Bijvoorbeeld via deze cd met twee orkestwerken en een Solovioolsonate. 

Op een typische lentedag met afwisselend zon en regen klinkt Spring music uit 1983 als een melodieus welkom, ingeleid door de opmerking van de componist: ‘Muziek mot altijd zingen en het melodische materiaal moet ook toegankelijk zijn’ enerzijds en het Dylan Thomas citaat ‘The force that through the green fuse drives the flower’. Veel daarvan is in deze uitvoering terug te vinden.

Voices of memory uit 1995 is gebaseerd op een gedeelte van zijn Life studies voor vijftien solostrijkers uit 1976 dat geschreven werd ter herinnering aan Purcell en vandaar dat daarin de passacaglia en chaconne vorm wordt eer wordt bewezen. 

William Boughton voert beide werken met veel zorg en aandacht uit.

De Solovioolsonate werd in 1997 gecomponeerd voor de Amerikaanse violiste van Griekse afkomst, Jorja Fleezanis. Het is een vierdelig, 30’05” durend werk met ‘Scena’, ‘March burlesque’, ’Tombeau’ en ‘Flight’. Van de soliste wordt grote technische vaardigheid, dus virtuositeit en een voortdurend mooie toonvorming en aan groot geconcentreerd uithoudingsvermogen verlangd, ook om de luisteraar geboeid te houden. Beide lukt Harriet Mackenzie die in het tien minuten durende Tombeau (voor wie?) intiem en elders met veel, in het laatste deel wilde, virtuositeit en passie speelt.