Mozart: Mars in D KV 249; Serenade nr. 7 in D KV. 250 Haffner; Ein musikalischer Spass KV. 522. Alexander Janiczek (v) met de Kölner Akademie o.l.v. Michael Alexander Willens. BIS SACD 2394 (85’45”). 2019

Salzburgs burgemeester Sigmund Haffner bestelde een Serenade bij Mozart om de festiviteiten voor de trouwpartij van zijn zuster in 1776 wat meer glans te verlenen. Daar hebben we de een uur lang durende Serenade nr. 7 met een paar fijne menuetten met trio’s en een belangrijke vioolsolopartij aan te danken. Om in de sfeer te komen wordt het werk ingeleid door een statige mars. In veel opzichten is deze Serenade nog beter dan de Posthoornserenade. Het werk heeft de symfonische allure van de in 1782 geschreven Haffnersymfonie nr. 35.

Met de herinnering aan de opname van Mozarts Pianoconcerten met Ronald Brautigam nog vers in het geheugen zijn de Keulse musici heel vertrouwd met dit idioom. Dat is te horen in deze mooie, vrij lichte vertolking.

In zijn vierdelige parodie Ein musikalischer Spass voor 2 hoorns en strijkorkest uit 1787 drijft Mozart de spot met de incompetentie van slecht geschreven en minnetjes spelende ensembles, inclusief fout gespeelde noten (vooral van de kieksende hoorns) en maakt zo een karikatuur van hen. Het werk wordt niet gewild en overdreven grappig, maar precies zoals het is genoteerd gespeeld.