Moór: Concert voor 2 celli en orkest in D op. 69; Cellosonate in a op. 53; Suite voor 4 celli op. 95. David Stromberg (vc), Niklas Eppinger (vc), Sebastian Hess (vc), Carina Reeves (vc) met het Neurenbergs Symfonie orkest o.l.v. Rudolf Piehlmayer c.q. Irina Zakharenkova (p). Oehms OC 1704 (64’16”). 2019

Emánuel Moór (1863 - 1931) staat te boek als een Hongaarse componist, pianist en uitvinder van muziekinstrumenten als de Duplex-Coupler grand pianoforte met tee klavieren van 90 en 74 toetsen met een octaaf verschil. Wikipedia geeft een lijstje van zijn composities waarop de hier opgenomen werken niet expliciet zijn vermeld. Hij schijnt nog bij Liszt te hebben gestudeerd en gold als zeer begaafde pianist

Hij moet een interessant leven hebben gehad, want tegen 1890 ging hij naar de V.S., trouwde met Anita Burke een rijke erfgename van een whiskyproducent, ging toen naar Engeland en eindigde in Zwitserland waar hij stolte met componeren en ging schilderen en op 68-jarige leeftijd stierf.

Als componist stond hij in hoog aanzien bij Pablo Casals die hij in 1905 ontmoette en die voor hem de hier opgenomen werken, die iets Brahmsiaans hebben, schreef. De mogelijkheden van het instrument worden ten volle benut en het viertal cellisten dat bij deze opname is betrokken profiteren en geniet daar hoorbaar virtuoos op en dankbaar voor. Ze worden keurig door dirigent Piehlmayer en pianiste Irina Zakhenkova begeleid.