Montalbetti: Lied des Dankes für das Leben in Freundschaft; Vocalises ’Hommage à Matisse’; nr. 1-3; Pianotrio; Strijkkwartet Harmonieuses dissonances. Resp. Christian Tetzlaff (v) en Alexander Vorontsov (p), Delphine Haidan (ms) en Pierre Génisson (kl), Hidéki Nagano (p), Hae Sun Kang (v) en Éric-Maria Couturier (vc) en Harmonieueses Dissonances. Alpha ALPHA 583 (71’25”). 2020

De in 1968 geboren Franse componist Éric Montalbetti heeft het gekuk dat zijn werken geliefd zijn en ook buiten Frankrijk in Duitsland, Roemenië, Nederland, Spanje en zelfs in Japan en Z. Korea worden uitgevoerd. In 2016 konden we per cd het eerst met hem kennismaken via de cd ’Solo’s: A personal diary in music’ (Alpha ALPHA 263) waarop o.a. zijn Solovioolsonate werd gespeeld door Tedi Papavrami.

Lang schijnt deze componist te hebben geaarzeld of hij zijn muziek aan de openbaarheid prijsgaf en werkte hij vooral administratief in de kunstwereld. Zelf geeft hij toe dat zijn composities onder invloed van Pierre Boulez en George Benjamin ontstonden. De componist blijkt een handige eclesticus te zijn, maar dat maakt zijn werken ook bevattelijker. Makkelijk maakt hij  het intussen zijn vertolkers niet, maar hij weet wel naar openheid en een eerlijke eigen expressie te streven.

Het Duo voor viool en piano Lied des Dankes für das Leben in Freundschaft is opgedragen aan Christian Tetzlaff en krijgt van hem een intense, doorleefde vertolking

De drie Vocalises ’Hommage à Matisse’ dragen de titels ‘Nu’, ‘Éclat’ en ‘Couleur’. Het Pianotrio en het Strijkkwartet blijken goed doortimmerde werken van een minder persoonlijk, want abstract gehalte. De vertolkers daarvan maker er ook niet meer van dan de noten hen voorschrijven.