Montéclair: Bemind en verraden. Miniatuurdrama’ s voor fluit en zang. ‘Adieu, mes innocents troupeaux’, ‘Ariane et Bachus’, Concerto nr. 1 in e, ‘Déserts, ou des humains j’évite la présence’.’Le dépit genereux’, Suite nr. 1 ‘Premier recueil de Brunettes’. ’Qu’a l’amour on est peu contraire’. Carrie Henneman Shaw (s), Leela Breithaupt (traverso) en Les Ordinaires. Naxos 8.573932 (64’04”). 2019

 

Als bekwame gambist kwam de in Angelot geboren Michel Pignolet de Montéclair (1667 - 1737) in 1697 (Lully’s sterfjaar) naar Parijs waar hij terecht kwam in een culturele wereld die na de dood van Lodewijk XIV een vrij drastische verandering had ondergaan. Maar hij paste zich goed aan de nieuwe omstandigheden aan, bleef ongetrouwd, speelde in het orkest van de Parijse Opéra en gaf les aan twee dochters van Couperin. Toen hij in 1737 uit het orkest trad, kon hij nog kort van een welverdiend pensioen leven.

Hij liet een niet te omvangrijk, maar wel interessant en vernieuwend oeuvre met een tragédie lyrique, een opéra-ballet, instrumentale concerten, liederen, drie bundels met cantates (20 Franstalige en 4 Italiaanstalige) en enige leerboeken na.

Daaronder ook een stel meerdelige miniatuurdrama’s uit ‘Recueil d’airs sérieux et à boire’, Cantates en het veertiendelige Concert nr. 1 met o.a. karakterschetsen van ‘La française’, ‘Les tourterelles’, ‘L’allemande’, ‘La  Mantoüane’ en ‘La Genoise’. 

Daar is veel vrolijke en weinig dramatische muziek bij en wanneer sprake is van liefdesleed, wordt dat verzacht door kwinkelerend fluitspel.  De lichte sopraanstem van de Amerikaanse Carrie Henneman Shaw en het vaardige traversospel van Leela Breithaupt maken dit programma tot een kostelijk, licht verteerbaar muziekmaal. In Concert in e - één van de zes ‘Concertos pour la flûte traversière avec la basse chifrée’ uit 1725  treden naast Leela Breithaupt de gambiste Erica Rubis en de luitspeler David Walker aan om er wat heel moois en stijlvols van te maken.