CD Recensies

MOZART: VIOOLCONCERTEN NR.1-5 E.A., SKRIDE

Mozart: Vioolconcerten nr. 1 in Bes KV. 207, 2 in D KV. 211, 3 in G KV. 216, 4 in D KV. 218 en 5 in A KV. 219; Adagio voor viool en orkest in E KV. 261; Rondo’s voor viool en orkest in Bes KV. 269 en in C KV. 373. Baiba Skride met het Zweeds kamerorkest o.l.v. Eivind Aadland. Orfeo C 997201 (2u., 08’59”). 2019 
 
Veel muziekliefhebbers verwachten dat er in een tijd waarin historiserende uitvoeringen in zwang zijn, geen ruimte meer is voor vertolkingen op moderne instrumenten. Deze uitgave is het bewijs dat daar nog best ruimte voor is. Zeker voor wie de Letse Baiba Skride een warm hart toedraagt. Ze nam al Vioolconcerten van Michael Haydn, Schumann en Tchaikovsky op. Ook haar Mozart komt niet voor het eerst, want in 2004 nam ze al het Vioolconcert nr. 3 en het Rondo KV. 373 op met het C.P.E. Bach kamerorkest o.l.v. Hartmut Haenchen (Sony SK 92939).
Ze beseft zich dat ze een van de velen is die zich aan deze materie wijdt en zegt daarover: “I know that there are so many different and super recordings of Mozart, but I think it is important to enjoy the music you have heard a thousand times and will hear a thousand times more with new eyes and simply allow the music to play”. Omdat Mozart zelf geen cadensen naliet, schreef ze die zelf goed passend.
Skride is duidelijk een intuïtieve vertolkster die op haar gevoel speelt en gaandeweg haar mogelijkheden vindt. Daarom geven deze uitvoeringen een gevoel van verwondering, van nieuw ontdekken van iets overbekends. Het leidt tot vrij luchtig en fris spel waarbij de viool een zangerige partner van het ook met lichte toets spelende Zweedse kamerorkest. Meteen het Vioolconcert nr. 1 met zijn energieke finale uit 1773 springt uit de luidsprekers als een leeuwerik die het zwerk zoekt.
Eivind Aadland volgt de soliste op de voet en zorgt ook voor mooie momenten, die vooral vaak worden bijgedragen door de hoorns.
Het resultaat klinkt hartverwarmend. Voor wie twijfelt en aarzelt hoe goed en mooi dit lukte, staat de weg van vergelijkingen open. Bijvoorbeeld met de ‘oude’ opname van Arthur Grumiaux (Philips 438.323-2) als die nog verkrijgbaar is en Lawrence Power (EMI 378.374-2), maar ook met Isabelle Faust (Harmonia Mundi HMC 90.2105) als het om de authentieke richting gaat. Skride scoort vrijwel net zo hoog en is dus heel welkom.