Mendelssohn: Cellosonates nr. 1 in Bes op. 45, MWV Q 27 en 2 in D op. 58, MVQ. 32; Fluittrio in d op. 49, MVQ. 29. Viola de Hoog (v), Marten Root (fl) en Mikayel Balyan (p). Vivat 120 (76’50”). 2019

 

Het Trio voor fluit, cello en piano is een bewerking door de componist zelf van een van zijn beide ‘gewone’ Pianotrio voor viool, cello en piano uit 1839. Vivat stelt het voor alsof dat voor het eerst op cd verschijnt, maar dat is onjuist. Andras Adorján, Wen Sinn Yang en Adrian Ötiker (Oehms OC 1832) en Susanne Barner, Gabriele Geminiani en Martha Argerich (Avanti Classic 5414706.1057-2) gingen Marten Root voor.

Wat wel nieuw is, is dat de drie werken op deze cd op ‘oude instrumenten’ worden uitgevoerd. Viola de Hoog doet nooit anders en de Armeense pianist Mikayel Balyan speelt ten bewijze op een Érard uit 1847.

De beide Cellosonates - de fellere nr. 1 en de uitbundige nr. 2 = springen met veel plezier uit de luidsprekers en de pianist geeft ze wat vrolijke versieringen mee. Viola de Hoog met haar Guadagnini uit 1750 speelt haar aandeel met de nodige passie op een verfijnde manier. Ze toont haar enthousiasme inn de snelle delen en haar gevoel voor fraaie lyriek in de langzame. Celliste en pianist zorgen verder voor een hele goede balans, vergemakkelijkt door het gebruik van een fortepiano.

Wie de beide Cellosonates ter vergelijking nog eens in een andere ‘authentieke’ vorm wil horen, zou daarvoor de opname van Steven Isserlis en Melvyn Tan (RCA 09026-62553-2) kunnen beluisteren om daarna vast te stellen dat de combinatie De Hoog/Balyan een beter watermerk heeft. Het Fluittrio kan mooi worden gelegd naast het gewone Pianotrio door Julia Fischer, Daniel Müller-Schott en Jonathan Gilad (Pentatone PTC 5186-085). Deze uitgave ontleent zijn grootste belang aan het Fluittrio.