Mozart: Strijkkwintetten nr. 3 in C KV. 515 en 4 in g KV. 516. Adrien la Marca (va) met het van Kuijk kwartet. Alpha ALPHA 587 (66’59”). 2020 

 

Gewoonlijk zal de muziekliefhebber wel alle zes Strijkkwintetten van Mozart tegelijk willen bezitten. Daarvoor bestaan heel wat mogelijkheden met cd opnamen van Cecil Aronowitz met het Amadeus kwartet (DG 477.5346), Philip Dukes met leden van het Nash ensemble (Hyperion CDA 67861/3) vis Arthur Grumiaux c.s (Philips 422.511-2) tot Harald Schoneweg met het Klenke kwartet (Accentus ACC 80467).

Anderen zullen genoeg hebben aan een paar voorbeelden. Voor hen komt deze uitgave van Alpha als geroepen want hij bevat de twee mooiste werken, eentje in majeur en eentje in mineur (g-klein, altijd bijzonder bij Mozart). Daardoor zijn ze geheel verschillend van karakter. Nr. 14 roept vaak verschillende reacties  op. De een vindt het hemelse muziek, de ander herkent er een bezwaard gemoed in. Dat maakt het moeilijk om de emotionele waarde te bepalen, vooral die van de finale die in majeur is.

De leden van het Franse Van Kuijk kwartet, Nicolas van Kuijk en Sylvain Favre-Bulle(v), Emmanuel François (va) en Anthony Kondo (vc), zijn gelukkig niet terughoudend met hun gevoelens voor deze muziek. Ze varen daarbij een goede middenkoers tussen under- en overstatement en laten de muziek voor zichzelf spreken. Dat tempert bijvoorbeeld de overoptimistische sfeer uit de finale van KV. 515 enigszins.

Er wordt veerkrachtig, intelligent, monter en fris gemusiceerd en precies gedaan wat verlangd wordt. Meer mag men niet verlangen.