Moniuszko: Cantates Milda en Nijola. Wioletta Chodowicz (s), Maria Jaskulska-Chenowicz (s), Ewa Wolak (ms), Sylwester Smulczyski (t), Robert Gierlach (b) en Szymon Kobylinski (bs) met het Podlasie koor en het Poznan filharmonisch orkest o.l.v. Lukasz Borowicz. DUX DUX 1640 (2 cd’s, 79’26”). 2019

 

Stanislaw Moniuszko (1819 - 17872) werd vooral bekend met zijn opera’s Halka, Flis en Hrabina maar schreef natuurlijk veel meer, alleen raakte dat op de achtergrond. Tot de vergeten composities behoren de cantates Milda uit 1848 op tekst van Kraszewki en Nijola uit 1851 maar tevens op gegevens Witolorauda.

Milda gaat over de Litouwse liefdesgodin die een relatie onderhield met mat een man en die daarom werd vervloekt door God. Het Litouwse volk vraagt haar op aarde neer te dalen om verlost te worden. Het is een destijds door zijn melodische rijkdom en innovatieve harmonieën opvallend markante compositie die enigszins het karakter van een opéra manqué heeft.

Bij Nijola gaat het om een jonge vrouw die naar verleidelijk nymfengezang luistert, het water ingaat om de bloem des geluks te roven. Daar wordt de ontvoerd door Poklus, de God van de onderwereld in een geschiedenis die sterk aan die van Perséphone uit de Griekse en van Prosperina uit de Romeinse mythologie herinnert.

Beide Cantates hebben een uitgesproken dramatisch karakter met al hun Slavische mystiek en het is opvallend wat voor moois, rijks hij van de orkestpartijen maakt, (de rol van de piano in Nijola bijvoorbeeld). 

Bij de zangeres is het vooral sopraan Wioletta Chodowicz die de hoofdrol in  beide werken vervult, die een uitstekende indruk nalaat met haar fraaie timbre en wendbaarheid. Het orkest speelt onder Lukasz Borowicz heel welluidend. Een mooie bijdrage aan de Moniuszko discografie waarin deze werken nog ontbraken.