Mozart: Concerten voor 2 piano’s en orkest in Es KV. 365 en voor 3 piano’s en orkest in F KV. 242. Katia Labèque, Mariella Labèque en Semyon Bychkov met het Berlijns filharmonisch orkest o.l.v. Semyon Bychkov. Philips 426.241-2 (50’28”). 1989

 

Zoals dat wel vaker het geval was, schreef Mozart zijn Concert voor 3 piano’s en orkest in 1776 met drie specifieke vertolksters voor ogen. Het werk werd bekend als het Lodron concert omdat het was bestemd voor gravin Antonia Lodron en haar beide dochters Aloysia en Giuseppa. Voor de derde pianopartij hield hij rekening met de nog wat geringer vaardigheden van de jongste dochter, vandaar dat die in opnamen soms door verrassende amateurs als Helmut Schmidt wordt gespeeld.

Er bestaat ook enige verwarring over het werk omdat Mozart dit later herzag tot een concert voor 2 piano’s, t spelen met zijn zuster Nannerl. Dat de drie solopartijen voor gevorderde amateurs, doet niet de minste afbreuk aan de kwaliteiten van de compositie.

Het Concert voor twee piano’s en orkest is veel bekender en leerde ik in 1957 kennen via de opname van Clara Haskin en Géza Anda (nu herverschenen op Archipel ARPCD 0339) uit 1956.

De altijd enthousiaste zusje Labèque en dirigent Semyon Bychkov zorgden voor een der best geslaagde opnamen van beide werken.