Martinaityte: Saudade; Millefleur; New horizons; Chiaroscuro trilogie. Gabrielius Alekna (p) met het Litouws Nationaal symfonie- c.q kamerorkest o.l.v. Giedrė Šlekytė. Ondine ODE SACD 1386-2 (70’00”). 2020

 

In de reeks opnamen die het Finse Ondine aan Baltische componisten besteedt, is ditmaal de Litouwse, thans in de V.S. leverde Žibuokle Martinaityte (1973) aan de beurt met werken uit de periode 2013 tot 2019, dus betrekkelijk heet van de naald. In Amerika  kreeg ze in 2020 een Guggenheim award.

Het vroegste werk op deze cd, New Horizons, is uit 2013 werd geïnspireerd door twee films: ‘Cloud atlas’ en ’The hours’ en bovendien door Italo Calvino’s novelle Se una notte d'inverno un viaggiatore  (If on a winter night a traveller). Een werk waarin de luisteraar van het ene, (doorgaans onbekende, maar daarom niet minder interessante) verhaal naar het andere wordt meegenomen.

In 2017 volgde de Chiaroscuro trilogie waar in de vorm van een kort concert voor piano en strijkorkest ‘de essentie van het menselijk bestaan en de gradaties tussen donker en licht worden onderzocht. Millefleur uit 2018 is door de componiste omschreven als ‘akoestisch hedonisme, een zoektocht naar akoestische geneugten’ en Saudade uit 2019 symboliseert naar de Portugese herkomst van het woord de sfeer van velerlei verlangens, van droefenis over ontbrekend geluk en mooie herinneringen aan het verleden.

Vier blijken van heel verschillend geaarde, maar gelukkig ook heel boeiende muziek die het aanhoren waard is. Zeker in deze gewetensvolle en bezielde uitvoeringen door haar landgenoten met aan het hoofd de jonge Giedrė Šlekytė die in Vilnius, Graz en Zürich studeerde en masterclasses volgde bij o.a. Muti, Haitink en Venzago.

Er is een mooie eerdere cd met In search of lost beauty van deze componiste (Starkland ST 231) uit 2018.