Machaut: The lion of nobility. ’S’il estoit nuiz.; S’amours tous/Et gaudebit cor vestrum’ M. 6; ‘On ne porroit penser’ B. 3; ‘Dame, se vous m’estes lonteinne’ B. 37; ‘Moult sui de bonne heure nee’ V. 31; ’Ne pensés pas, dame, que je recroie’ B. 10; ‘En demandant et lamentant’ L. 18; ‘Mes  esperis se combat’ B.39; ‘J’aim sans  penser laidure’ V. 14; ‘Ma fin est mon commencement’ R.14. Orlando Consort. Hyperion CDA 68318 (61’01”). 2019

 

Na ’The dart of love’ (Hyperion CDA 68008, ‘A burning heart’ (Hyperion CDA 68103), en ‘The single rose’ (Hyperion CDA 68277) is dit de vierde cd die hat Orlando Consort van Matthew Venner (ct), Mark Dobell (t), Angus Smith (t) en Donald Greig (b) wijdt.

De status van Guillaume de Machaut (ca. 1300 - 1377) als grootste componist uit de veertiende eeuw wordt bevestigd door het respect van zijn tijdgenoten en de aristocratie die hem steunde. Tot die noblesse behoorde de Franse koning Jean le bon van Valois (1319 - 1364) die als The lion of nobility wordt bedoeld in de titel van deze cd, hoewel hij in 1356 bij de slag van Poitiers door de Engelsen wordt gevangengenomen. 

In het 17’52” durende en voor die tijd ongewoon lange ‘En demandant et lamentant’ wordt dat door Machaut betreurt. Daarin somt hij zijn eigen treurnis op in een klacht voor de koning die hij roemt om zijn dapperheid: ‘Een leeuw van  noblesse in goede tijden en een luipaard van woestheid bij tegenstand’. Heel mooi bezongen.

Maar er is moois, zoals het eenstemmige ‘Dame, se vous m’estes lonteinne’. Tot de merkwaardiger bijdragen behoort ‘Moult sui de bonne heure nee’ omdat dit stuk is geschreven vanuit het perspectief van een gepassioneerde vrouw.

In alle opzichten is ook deze vierde aflevering weer een heel fijne bijdrage aan de Machautdiscografie.