Messiaen: l’amour et la foi. Petites liturgies de la présence divine nr. 1-3; O sacrum convivium; Rechants nr. 1-5. Marianna Shirinyan (p), Thomas Bloch (Ondes Martenot) met het Deens Nationaal vocaal ensemble, het Deens nationaal concertkoor en het Deens kamerorkest o.l.v. Marcus Creed. OUR 6.220612 (59’03”). 2014

 

Aan de hand van deze cd kunnen we opnieuw de oorspronkelijkheid van Messiaen bewonderen omdat hij nauwelijks in een bestaande traditie past.  De vormen die hij gebruikt zijn zelden vast, de kleuren die hij oproept vaak uniek. Dat wordt direct duidelijk in het driedelige grootschalige Petites liturgies de la présence divine voor 18 sopranen en 16 solo strijkers, piano, ondes martenot, celesta, vibrafoon en ander slagwerk. Het werk werd gedurende de somberste oorlogsdagen in 194… gecomponeerd, maar is zo uitbundig (vooral in het tweede deel, ‘Séquence du verbe, cantique divin’, dat daar niets van blijkt. Misschien komt dat mede door de gebruikte gamelan type ritmen en ostinati. In het eerste deel, ‘Antienne de la conversation intérieure’, ontbreken de vogels niet, terwijl het ruim zeventien minuten durende derde deel ‘Psalmodie de l’ubiquité par Amour’ zo uit de Turangalila symfonie had kunnen komen. De niet-Bijbelse teksten zijn van de componist zelf.

De Deens vertolking van Marcus Creed is een toonbeeld van nauwkeurigheid en helderheid. Hij maakt alle vocale en instrumentale melodielijnen helder duidelijk, maar maakt ook een vrij koele, wat afstandelijke indruk. 

Van het motet O sacrum convivium bestaan heel wat opnamen, maar deze behoort tot de beste vanwege de mooi afgewogen interpretatie. Van de Cinq rechants zijn ook aardig wat versies voorhanden. Het zijn fascinerende liederen, hoewel ‘refreinen’ daarvoor een haast al te bescheiden titel is voor zulke complexe en virtuoze bijdragen. Ook deze klinken hier bijzonder fraai. Creed  laat zijdelings horen hoe Messiaen haast te vaak het onmogelijke wilde verwerkelijken.