Mozart: Weens concert 23 maart 1783. Symfonie nr. 35 in D KV. 385 ‘Haffner’; ‘Se il padre perdei’ en ‘In un instanto oh come’ en ‘Parto m’affetto’ uit Idomeneo KV. 366; Pianoconcert nr. 13 in C KV. 415; Gigue in G KV. 574; ‘Andante grazioso’ uit Posthoornserenade in D KV. 320; 19 Variaties over Glucks ‘Unser dummer Pöbel meint’ KV. 455’ Concertaria ‘Mia speranza adorata… Ah, non sai qual pena ’KV. 416; Ouvertures Don Giovanni KV. 527 en Die Zauberflöte KV. 620. Jodie Devos (s), Sebastian Wienand (pf) met het Millenium orkest o.l.v. Leonardo García Alarcón. Ricercare RIC 361 (2 cd’s, 1u. 46’28”). 2016
Op 23 maart 1783 vond in het Weense Burgtheater een ‘Akademie’ van Mozart plaats waarover de componist 29 maart aan zijn vader schreef: ‘Ik denk niet dat het nodig is je veel te schrijven over het succes van mijn Akademie. Misschien heb je daar al over gehoord. Het theater had niet voller kunnen zijn en ook de loges waren bezet. Wat me het gelukkigst maakte is, dat de zijne majesteit de keizer er ook was en hoe voldaan die was en wat voor luid applaus hij me gaf.
De stukken waren volgens Mozart zelf 1: de nieuwe Hafner symfonie, 2 madame Lange met de aria met 4 (solo) instrumenten ‘se il padre perdei’ uit mijn Münchense opera, 3 ik speelde het derde van mijn abonnementsconcerten 4 Adamsberger zong de scène die ik schreef voor Baumgarten (Mozarts spelling), 5 de kleine concertante symfonie van mijn laatste musique, 6 ik speelde het Concert D dat hier populair is, het werk met het gevarieerde Rondeau dat ik je zond, 7 mad.elle Teyber zong de scène uit mijn laatste Milanese opera KV. 135 ‘parto, m’affretto, 8 ik speelde voor mezelf een kleine fuga (omdat de keizer er was)
en variaties over een aria uit een opera met de naam Filosofen - en ik moest meer spelen dus varieerde ik de aria Unser dummer Pöble meint etc. uit De pelgrim uit Mekka, 9, Lange zong mijn nieuwe Rondeau, 10 het laatste deel uit de eerste symfonie’.
Carl Friedrich Cramer berichtte daar in zijn Hamburgse Magazin der Musik 9 mei 1783 over: ‘Vanavond heeft de beroemde heer chevalier Mozart een concert gegeven in het Nationaal theater waar stukken uit reeds zeer bewonderde werken ten gehore werden gebracht. Het concert werd geëerd met een exceptioneel welkome ontvangst. Onze monarch (Joseph II) die tegen zijn gewoonte in het hele concert bijwoonde gaf hem net als het publiek unaniem een groot applaus, zoals dat hier nog nooit is gehoord. De opbrengst schijnt te bestaan uit in totaal 1.600 gulden.’
Dat historische optreden is hier herschapen en wordt gelukkig op historisch verantwoorde wijze uitgevoerd. Een prachtige terugblik die duidelijk maakt wat tijdens zo’n Akademie aan de orde werd gesteld.