Martini, J.: La fleur de biaulyé. Le miroir de musique o.l.v. Baptiste Romain.  Ricercar RIC 430 (79’07”). 2020

 

Johannes Martini (ca. 1430 - 1497) werd in Leuze-en-Hainaut in de Belgische provincie Henegouwen geboren en was een Renaissacecomponist van wie verder weinig bekend is. Na een in eigen land genoten muziekopleiding was hij eerst actief in Konstanz, maar trad hij rond 1470 toe tot de kapel van Ercole I d’Este in Ferrara en enige tijd later in dienst van de familie Sforza in Milaan, later keerde hij eerst naar Ferrara terug en wisselde vervolgens tussen beide steden. Ook reisde hij een keer naar Hongarije.

In ieder geval behoorde hij als componist tot de Vlaams-Franse Bourgondische school en componeerde hij psalmen, chansons, motetten, missen en instrumentale werken die voor een deel te vinden zijn in de Chansonnier biblioteca Casanatense in Rome die was samengesteld voor het huwelijk van Isabelle d’Este met Gianfranceso II Gonzaga in 1490. 

Daaruit putten Sabine Lutzenberger en Tessa Roos (ms), David Wunderloh en Jacob Lawrence (t), Matthieu le Levreur (b) en Tim Scott Whiteley (bs) met instrumentaal ensemble voor dit mooie overzicht met achtereenvolgens  ‘O beate Sebastiane’, ’La Martinella’, ‘Laetatus sum’, ’Biaux parle toujours’, ‘La fleur de biaulté’, ‘Quare fremuerunt gentes’, ‘Magnificat tertii ton’, ‘Helas comment aves’, ‘Que je fasoye’, ‘Fortuna desperata’, ’Fortuna d’un gran tempo’, ‘Scoen kint’, ‘Sans rien du mal’, ‘J’espoir mieux’, ‘Credo’ uit Missa ma bouche rit, ‘Der newe pawer schwantzcz’, ‘De la bonne chierre’, ’Tant que Dieu voldra’, ‘Ave amator casti consilii’, ‘Des biens d’amours’, ‘Agnus Dei’ uit Missa La Martinella, ‘Cela sans plus’.