Mendelssohn, F.: Deutsches Requiem, oratorium op woorden uit de bijbel; Boulanger, L.: Psalmen 129 ‘IIs m’ont assez opprimé dès ma jeunesse’ en 130 ‘Du fond de l’abime’. Ulrike Sonntag (s), Helene Schneiderman (a), Robert Wörle (t) en Wolfgang Schöne (b) met het Philharmonia koor en -orkest Stuttgart o.l.v. Helmut Wolf. Carus 83.468 (61’19”). 1994

 

Niet alleen Brahms schreef een Deutsches Requiem, maai ook Fanny Hensel Mendelssohn (1805 - 1847). Ze was hem zelfs voor, want het hare is uit 1831 en Brahms volgde pas in 1868. Bovendien is de aanleiding verschillend en dat zijn de gekozen Bijbelteksten natuurlijk ook. Fanny Mendelssohn schreef haar Requiem ter herdenking van de slachtoffers van de cholera epidemie in 1831, Brahms het zijne ter herinnering aan zin overleden moeder. 

Fanny’s Requiem is eigen meer een lange Cantate op teksten uit het Oude Testament. Daarmee keert ze terug tot de wereld van Bach en Händel en dat hielp haar om er een ontroerend mooi werk van te maken.

Lili Boulanger (1893 - 1918) was de eerste Franse vrouw die de Prix de Rome won waardoor ze in Italië kon gaan studeren. Lang profijt heeft ze daar niet van gehad want ze overleed op 25-jarige leeftijd aan tuberculose.

Haar Psalm 129 voor bariton, mannenkoor en orkest, zowel als nr. 130 is uit 1917 en nr. 130 voor alt, tenor orgel, koor en orkest zijn uit 1917. In beide bevallen gaat het om rijke muziek met een ontroerende intensiteit.

Wat dat betreft kunnen we gerust zijn met deze opname, want Helmut Wolf leidt heel gave en indringende vertolkingen. Alleen John Eliot Gardiner (DG 463.789-2) is hier een geduchte concurrent.