Mozart: Der Schauspieldirektor KV. 486. Sylvia Geszty (s., Mad. Herz), Rosemarie Ronisch (s., M.elle Silberklang), Peter Schreier (t., M. Vogelsang), Hermann Christian Polter (bs., Buff), Heinz Suhr (Frank), Werner Ehrlicher (Eiler), Helmut Müller-Lankow (Buff) e.a. met het Berlijns Kamerorkest o.l.v. Helmut Koch. Brilliant Classics 94051 (63’25”). 1989
Aan het eind van de achttiende eeuw genoot het Duitse Singspiel - komedie met muziek en gesproken dialogen - een behoorlijke populariteit in de Duitstalige wereld, net als de Italiaanse opera buffa. De Oostenrijkse keizer Joseph II bestelde een werrk van beide soorten die op één avond werden uitgevoerd in de orangerie van Schönbrunn 7 februari 1786. Het ene werk was Mozarts Der Schauspieldirektor, het andere Salieri’s Prima la musica e poi le parole.
Tot spijt van de keizer won Salieri de onderlinge competitie, maar dat was meer een kwestie van het libretto dan van de muziek.
Voor Mozarts Singspiel in 1 akte dat 14 nummers bevat, waaronder de ouverture, twee sopraanaria’s, een trio en een vaudeville bevat, werd het libretto geschreven door Gottlieb Stephanie jr., die ook het libretto voor Die Entführung had gemaakt.
De handeling gaat over impresario Frank en zijn vriend Buff die op zoek zijn naar een nieuwe bezetting voor hun volgende operaproductie. Buff zelf zal daarin een rol vervullen omdat er te weinig kapitaal is om een uitvoering te financieren. Bankdirecteur Eiler wil daarvoor geld voorschieten op voorwaarde dat Frau Pfeil een rol krijgt. Verder komen Herr Vogelsang, Frau Herz en Frau Silberklang auditie doen. Nadat is bepaald wie welke rol gaat zingen, komt de discussie over het honorarium. Niemand wil minder dan de ander, dus veel discussie. Frank wil daarom zelfs het hele project afgelasten.
De kunstenaars moeten onderling maar uitmaken wie wat zingt. Maar uiteindelijk is het niet de zanger, maar de luisteraar die uitmaakt wie de besten zijn.
Het meeste wat Sylvia Geszty als mevrouw Herz laat horen is voortreffelijk en hetzelfde geldt eigenlijk voor Rosemarie Ronisch als juffrouw Silberklang. Ook de kleine mannenrollen zijn goed bezet en de leiding van Helmut Koch is heel gedecideerd, maar ook goed meegaand met de zangers.
Zo werd dit een goed alternatief voor de opname van Boston Baroque o.l.v. Martin Pearlman (Telarc CD 80573). Er is ook nog een opname van Nikolaus Harnoncourt met Magda Nador, Krisztina Láki, Thomas Hampson en Harry van der Kamp, die is gecombineerd met Salieri’s Prima la musica e poi le parole (Teldec ZK 8.43336) uit 1987 die waarschijnlijk als eerste keuze in aanmerking komt.