Mirzoyan: Symfonie voor pauken en strijkorkest; Thema met variaties; Gedicht ter herinnering aan Aram Khatchaturian. Sint Petersburg Kamerorkest o.l.v. Roland Melia. ASV CDDCA 916 (64’08”). 1994

 

De Armeense componist Edvard Mik’Aeli Mirzoyan (1921 - 2012) studeerde aanvankelijk compositie in Yerevan en daarna in Moskou; zijn roem verbreidde zich over de landsgrenzen dankzij de kwaliteit van zijn werken. Hoe terecht dat is, blijkt onder meer uit zijn vierdelige Symfonie voor pauken en strijkorkest uit 1962. Een waardig en waardevol werk vol stalen kracht in de hoekdelen en met subtiele, meditatieve effecten in het langzame.

Bij Thema met variaties uit 1947 gaat het om een bewerking door Loris Tjeknavorian van een Strijkkwartet”: een  veerkrachtig stuk met een vrij luchtig karakter als een mengeling van fluweel en tungstencarbid waarin volksmuziek een aanzienlijke rol vervult.

Het Gedicht ter herinnering aan Aram Khatchaturian is uit 1979 en een soort liefdesverklaring in langzaam tempo. Het werk klinkt nogal desolaat en melancholiek en toont enige verwantschap met Arvo Pärts Cantus - In Memoriam Benjamin Britten.

Het spel van het Sint Petersburg Kamerorkest onder de leiding van Roland Melia dwingt veel waardering af en doet de componist geheel recht. Ik herinner me een mooie uitvoering van Mirzoyans Cellosonate door Mstislav Rostropovich en Alexander Dedyukhin (Brilliant Classics 92771, 10 cd’s).