Mompou: Musica calada.  Lilit Grigoryan. Orchid ORC 100178 (71’50”). 2021

 

De Catalaan Frederic Mompou (1893 - 1987) beschouwde zijn  vier boeken met in totaal 38 delen Musica calada uit 1951, 1962, 1965 en 1967 als zijn beste werk, als een samenvatting van zijn esthetische gedachten. De afzonderlijke delen hebben geen programmatische titels, maar de expressie aanduidingen suggereren duidelijk het karakter van de meest meestal langzame delen. 

Musica calada betekent ’stille muziek’ en impliceert vooral rust (en niet leegte). Goe muziek bevat ook stiltes en de individuele klanken wekken het bewustzijn voor eveneens aanwezige stilte.

In 1974 maakte componist zelf nog een opname van dit werk in 1974 ((Ensayo EMY-CD 3462). Daarna volgden onder meer Josep Colom (Mandala MAN 48125), Javir Perianes (Harmonia Mundi HMG 50.7070), Herbert Henck (ECM V31,1523-2), Remei Cortes Ayats (Pavane ADW 7458) en James Rushford (Unseen Worlds UW 034CD).

En nu is het de beurt aan de Armeense pianiste Armeense pianiste Lilit Grigoryian. Ze toont een goed inzicht in Mompou’s idioom en onderkent het modernisme en de hoekigheid van boek 3 en 4. Iedere pianist zoekt zijn eigen weg in deze lichtelijk vreemde, maar ook unieke muziek. Ze geeft de luisteraar zo vrij spontaan een goed inzicht  in het wezen van deze miniaturen die ze kleur, diepte en nuance verleent. Tot nu toe was ik het meest onder de indruk van de opname van Henck, maar ik heb ook heel erg genoten van Grigoriyan.

Dit is een mooi vervolg op haar cd ‘Variations sérieuses’ met werken van Bach, Beethoven, Mendelssohn, Bizet, en Szymanowski (Orchid ORC 100088).