Martinů: Ouverture H. 345, ‘Les fresques de Piero della Francesca’ H. 352, ‘De rots’ H. 363, ‘De parabels’ nr. 1-3 H. 367, ‘Estampes’ H. 369. Praags omroeporkest o.l.v. Tomás Netopil. Supraphon SU 4295-2 (72’36”). 2021
Bohuslav Martinů bracht gedurende de laatste tien jaar van zijn leven veel tijd door met het heen en weer reizen tussen de V.S., waar hij docent was en thuis in Europa, waar hij eerst in Italië woonde en daarna in Zwitserland waar hij in 1959 op 68-jarige leeftijd overleed.
Ondanks die rusteloosheid bloeide zin creativiteit nog op in die laatste jaren en dat leidde tot de werken op deze cd. Het bekendst daarvan in de triptiek ‘Les fresques de Piero della Francesca’ uit 1955 die werd geïnspireerd door ‘De geschiedenis van het ware kruis’ van deze Renaissance schilder dat te zien is in de kathedraal van Arezzo. Ondanks de titel gaat het niet om beschrijvende muziek. Eerder gaat het om meditaties over de mystieke en filosofische achtergronden achter de schilderijen.
De symfonische vorm die ze zo aannemen vertoont overeenkomst met ‘De parabels’, een ander belangrijk orkestwerk dat volgde in 1957. Ook hier is het uitgangspunt van filosofische aard. Twee delen zijn gebaseerd op Antoine de St. Exupéry’s boek Citadelle uit 1948, het derde op fragmenten uit een toneelstuk van Georges Neveux die ook de tekst verzorgde voor Martinů’s mooie opera Julietta H. 253. De muziek tracht hier wat moeizaam om zijn eigen weg te vinden om ideeën en gevoelens uit te drukken die misschien haast niet zijn uit te drukken.
Het Tsjechisch Omroeporkest speelt deze werken onder Tomás Netopil of het gangbaar repertoire is voor dit ensemble. Dat verklaart iets van routine. Maar de muziek is interessant en belangrijk genoeg om dat te doorstaan. Verder bevat deze cd een Ouverture uit 1953 en de drie Estampes (Afdrukken) uit 1958 als laatste werk dat werd voltooid: een boeiende rariteit.
Van Julietta bestaan zes opnamen. Een der mooiste is van het Bregenz Festival met Eva Maria Westbroek in de titelrol (Orfeo VMS 106) uit 2002.