Meyerbeer: Robert le diable. Warren Mok (t., Robert), Giorgio Surian (b., Bertram), Alessandro Codeluppi (t., Raimbaut), Patrizia Ciofi (s., Isabelle), Annalisa Raspagliosi (s., Alice) e.a. met het Kamerkoor Bratislava en het Orchestra internazionale d’Italia o.l.v. Renato Palumbo. Dynamic CDS 386/1-3 (3 cd’s, 3u., 23’41”). 2000

 

Wat moeten we in de éénentwintigste eeuw nog aan met de eerste Parijse ‘grand opéra’ uit 1831 van Giacomo Meyerbeer (1791 - 1864). Destijds veroverde het werk de Europa operahuizen stormenderhand en maakte het de componist op slag tot een der bekendste componisten ter wereld.

Het onderwerp - de morele verlossing van de zeer sensuele zoon van een demon en een sterflijke vrouw raakte in de negentiende eeuw puriteinse open zenuwen, En de muziek als een combinatie van zwierige Italiaanse lyriek en een progressieve harmonie en orkestratie werd als bijzonder origineel ervaren. De opera werd naar believen geïmiteerd. Dat gedeelten klinken of ze van Berlioz, Offenbach, Verdi of Wagner zijn, is niet zo’n wonder want Meyerbeer keek graag bij de buren af.

Maar tegenwoordig lijkt het dat het eclecticisme van het werk de compositorische eenheid verstoort. Het werk telt vijf aktes. Deze eerste digitale opname werd gemaakt tijdens het Festival van Martina Franca en bezit een grote muzikale kwaliteit. De solisten voldoen alle heel goed met vooral veel lof voor Annalisa Raspagliosi als vrij koele Alice, Roberts pleegzuster en de gevaarlijk demonische vader van Robert, Bertram (Giorgio Surian) die tot het laatst voor de hellepoort voor zijn zoon vecht. Maar gelukkig varen ook Warren Mok in de titelrol als hertog van Normandië, Patrizia Ciofi als zijn geliefde Isabelle, prinses van Sicilië zeer wel in hun rollen. Die rollen zijn zwaar en vergen veel uithoudingsvermogen en panache. De jonge Italiaanse dirigent Renato Palumbo weet goed het overzicht te houden. Jammer alleen dat we visueel het nonnenballet moeten missen. Alle respect.

Er bestaan nog twee cd opnamen en een dvd opname van Daniël Oren (Opus Arte OA 1106D) uit Covent Garden, 2012. Ik ken ze helaas niet, maar betwijfel of ze veel beter zijn.