Muffat: Klavecimbelsuites deel 1. Parthien in d MC B2, a MC B19; Suite nr. 1 in C. Naoko Akutagawaa. Naxos 8.572.610 (64’48”). 2012

 

Muffat: Klavecimbelsuites deel 2. Suites in A MC B16, d MC B43, in F MC B9, C MC B15. Naoko Akutagawaa. Naxos 8.573275 (65’19”). 2018

 

Muffat: Klavecimbelsuites deel 3. Suites in A MC B36, g MC B6, D MC B 7, a MC B 37, NC B 12. Naoko Akutagawa. Naxos 8.574.098 (66’39”). 2021

 

Dit zijn werken die deel uitmaken van de Componimenti Musicali die Gottlieb Muffat (1690 - 1770) componeerde. Deze Gottlieb was de jongste zoon van de bekendere Georg Muffat (1653 - 1704) die het grootste deel van zijn scheppend leven aan het Weense hof doorbracht. Misschien was hij niet even groot in zijn werken als zijn broer, maar de stukken uit deze bundel hebben een hoog niveau en een bijzondere kwaliteit.

Sterker nog, ze zitten zo vol typische klavecimbel vondsten en zo afwisselend dat ook deze Muffat blijkt heel oorspronkelijk te zijn. Mooi zou zijn wanneer nog meer verdwenen manuscripten van hem opduiken. DE dramatische kanten van de Parthie Parisien is zelfs zo apart, dat Händel erdoor werd geïnspireerd. DE werken tonen harmonisch lef, zijn rijk versierd en hoogtepunten uit het hoogbarokke repertoire: komend uit een parallelle muziekwereld van Haydns Wenen.

De Japanse klaveciniste Naoko Akutagawa beschikt over alle mogelijkheden en eigenschappen om hier wat moois van te maken en ze benut die op poëtische wijze ten volle. Ze is geruststellend vol zelfvertrouwen en speelt heel expressief; ook in virtuoos opzicht komen we niets tekort. Het instrument dat ze bespeelt heeft een heel manlijke toon en een stil mechaniek.

Mitzi Meyerson (Glossa GCD 921804) legde deze werken in 2009 eveneens vast, maar is beslist niet veel interessanter of beter. Deelopnamen zijn er van Joseph Payne (Centaur CRC 2502) en Borbala Dobozy (Hungaroton HCD 31309/10).