Mendelssohn: Strijkkwintetten nr. 1 in A op. 18 en 2 in Bes op. 87. Timothy Ridout (va) met het Doric kwartet. Chandos CHAN 20218 (61’34”). 2021

 

Mendelssohns beide Strijkkwintetten bestaan uit een vroeg werk dat hij als zeventienjarige schreef en een laat werk dat zo’n twintig jaar later ontstond. Ze hebben nooit de populariteit van het jeugdige Octet en de Strijkkwartetten bereikt, maar het zijn beide opvallende composities, heel verschillend qua stemming.

Nr. 1 uit 1826 (herzien in 1832 na de dood van zijn Vioolleraar Eduard Rietz toen hij het menuet verving door een intermezzo ter herinnering aan hem) is vooral lyrisch en veel aan Beethoven verschuldigd met een sprookjesachtig scherzo en een mooi contrapunt in de finale. Nr. 2 (1845) is van begin af aan een stuk dramatischer en emotioneel intens wat haast een uitzondering is voor de late Mendelssohn. Maar dat komt mogelijk doordat Mendelssohn toen reeds in slechte gezondheid verkeerde. Hoogtepunt is het andante scherzando.

Timothy Ridout vormt een uitstekende aanvulling op het Drolc kwartet in deze gave, mooi gefraseerde verklankingen die alle waardering verdienen. Maar ik wil graag nog even wijzen op de uitgave van het Fine Arts kwartet met Danielo Rossi (Naxos 8.570448) uit 2007 omdat die zowel het intermezzo als het menuet uit Strijkkwintet nr. 1 bevat.