Muffat: Concerti grossi nr. 1-6, resp. ‘Bona nova’, ‘Cor vigilans’, Convalescentia’, ‘Dulce somnium’, ‘Saeculum’ en ‘Quis hic?’. Holland Baroque Society o.l.v. Matthew Halla, Channel Classics  CCS SA 27408 (64’26”). 2007

Is het niet een beetje merkwaardig dat het werk van Muffat (1653-1704) die de Duitse instrumentale muziek zulke duidelijk nieuwe impulsen gaf door daarin de verbinding te leggen tussen Franse (Lully met zijn sierlijkheid) en Italiaanse voorbeelden (Corelli, Pasquini met hun felle inspiratie)? En zoveel ander niche repertoire intussen wel de aandacht kreeg? Dat maakt iedere inhaalslag belangrijk en welkom en deze cd al helemaal. Voor degenen die nog niet vertrouwd zijn met de werken van Muffat, moet deze cd een nuttige ear-opener zijn.

Ooit, in de lp tijd, maakten Sigiswald Kuyken en La petite bande een opname van een aantal Concerti grossi uit 1701 en suites uit 1698 voor EMI. Vrijwel ongemerkt zorgde in 1994 Musica aeterna Bratislava onder Peter ZajíÄ