Mozart: Strijkkwartetten nr. 20 in D Hoffmeister, 22 in Bes KV 589 en 23 in F KV 590. Hagen kwartet. DG 477-508-1 (78’19”). 2000/4

Het heeft de nodige tijd gevergd, maar de cyclus Mozartkwartetten van de Hagens nadert voltooiïng. Het eerste zestiental (deels divertimenti) verscheen als DG 431.645-2, de belangrijke reeks van zes middenkwartetten KV 387-465 als DG 471.024-2 en er was al een eerdere cd uit 1987 met de nummers 22 en 23 (DG 423.108-2) die nu, aangevuld met no. 20 nog eens zijn overgedaan. Gek genoeg ontbreekt nu alleen no. 21 in D KV 575 nog. Om de drie werken bij een maximaal haalbare speelduur op één plaatje te kunnen krijgen, zijn wel wat herhalingen opgeofferd.

Eigenlijk altijd staan de uitvoeringen van de intussen niet meer zo jonge Oostenrijkers op heel hoog niveau en het is aangenaam daarvan ook op de Nederlandse concertpodia met regelmaat van overtuigd te worden. Van routine of terloopsheid is feitelijk nooit sprake. Homogeniteit en precisie, aandacht voor het detail zijn eerder opvallende kenmerken. Het enige verwijt dat men het ensemble zou kunnen maken, is dat het soms wat al te makkelijk, te gladjes verloopt. Maar op het punt van stijlbesef en klankschoonheid komt de luisteraar niets tekort. Ongetwijfeld gaat DG het totaal nog bundelen in een doos, net zoals dat eerder gebeurde met het Amadeus kwartet (DG 423.300-2, 6 cd’s)

Het Italiaans kwartet (Philips 422.512-2, 8 cd’s) blijft in deze materie hors concours een der aanbevelenswaardigste, maar de Hagens doen daar weinig voor onder. Een echt, anders geaard alternatief biedt eigenlijk alleen de ook traag vorderende reeks van het Quatuor mosaïques (Auvidis).