Mahler: Symfonie nr. 4 in G. Miah Person (s) met het Boedapest festival orkest o.l.v. Iván Fischer. Channel Classics CCS SA 26109 (57’00”) 2008

Mahler und kein Ende. De stroom opnamen van Mahlers symfonieën houdt maar aan, soms met korte onderbrekingen, maar raakt dan weer in stroomversnellingen. Voor de fanatieke cd collectioneur, steeds op zoek naar ‘het mooiste en het beste’ is het soms om te vertwijfelen. Geen nood, want lang niet iedere versie is dusdanig mooier of fraaier opgenomen dan enige der besten van voordien. Maar er kan wel sprake zijn van een zekere meerwaarde, een nieuwe interessante belichting van het vertrouwde materiaal. Dat nu is hier het geval.
Van Fischer, die al een prachtige Tweede op zijn naam heeft, maar die niet van zins schijnt om aan een complete cyclus te beginnen, was dat eigenlijk ook te verwachten. Want wat gebeurt hier?
Om te beginnen zullen vooral degenen die in staat zijn om SACD opnamen weer te geven (ook al is het gewoon in stereo) aangenaam verrast zijn door de meer dan voortreffelijke geluidskwaliteit het Paleis der Kunsten in Boedapest moet een ideale locatie zijn voor orkestwerken als dit. Gelukkig is de klank ook aangenaam warm, zonder blijken van scherpte. Mooi zijn ook de dynamische verhoudingen. De finale begint zelfs zo luid dat men kan schrikken.
Uit zijn lezing van de Tweede wisten we al dat Fischer niet schuwt om persoonlijke accenten en wendingen in vertrouwde muziek aan te brengen. Dat is ook hier soms onverwachts gebeurd, meteen alweer aan het begin. En in de finale horen we de geweldige Miah Person, die tot de meest inlevende solisten behoort in haar helaas zo korte bijdragen. Ga dus zelf op ontdekkingsreis en beoordeel of het verhelderend is of juist irritant. Er spreekt zoveel overtuigingskracht uit zijn opvatting en de realisatie daarvan dat men al een erge kniesoor moet zijn om zich niet gewonnen te geven. Herhaald beluisteren deed de bewondering alleen maar toenemen; van irritatie geen sprake. Natuurlijk blijft het corps der eerdere voortreffelijken gemobiliseerd: Haitink (Philips en meer nog Concertgebouworkest Live), Abbado (DG), Levine (RCA), Rattle (EMI), Chailly (Decca).