Mozart: Vioolsonates nr. 18 in G KV 301, 21 in e KV 304, 24 in F KV 376 en 35 in A KV 526.

Hilary Hahn en Natalie Zhu. DG 477.557-2 (70’01”). 2004

Met heldere lijnen, intens spel, waar nodig heel pittig, elders lieflijk maar steeds gericht op schoonheid plaatsen Hahn en Zhu hier dit viertal bekende Mozartsonates in de beste traditie zoals we die kennen van Grumiaux/Haskil (Philips), Perlman/Barenboim (DGG) en Zimmermann/Lonquich (EMI). Bezien in het licht van wat mensen als Manze/Egarr (Harmonia) en Podger/Cooper (Channel Classics) met hun ‘authentieke’ inslag laten horen zou men deze opvatting ouderwets kunnen noemen. Maar wat is er tegen wanneer hier zo puur, gespeend van alle ijdelheid iedere punt en komma hoorbaar wordt gemaakt? Het samenspel is bijzonder hecht en van het klinkend resultaat kan men alleen maar vrolijk worden. Hahn produceert een steeds uiterst bekoorlijke, fraai modulerende toon en de onbekende pianiste toont pit. Beluisterd met huidige verwende oren had het duo hooguit wat meer fantasie kunnen tonen, maar een kniesoor die daarover klaagt. Vergeleken hiermee doen de interpretaties van Mutter/Orkis (DG) nogal gekunsteld aan.