Mozart: Hoornconcert nr. 3 in Es KV 447; Ein musikalischer Spaß KV 522; Hoornkwintet in Es KV 407; Gedeelten uit Duo’s voor 2 hoorns KV 487; Uit Mitridate KV 87: ‘Lugi da te’. Teunis de Zwart en Erwin Wieringa (h), Claron McFadden (s) met het Orkest van de Achttiende eeuw (en leden daaruit) o.l.v. Frans Brüggen. Glossa GCD 921119 (73’51”). 2006/8

Deze compilatie van een zaalopname uit Brescia (hoornconcert) en studio opnamen uit Veenendaal is vooral voer voor hoornisten en dan zeker voor lieden die zich aan de natuurhoorn wagen. Hier krijgen ze schoolvoorbeelden hoe het moet en hoe mooi dat kan klinken. Van der Zwart behoort op dit gebied al jaren tot Neerlands besten en demonstreert dat in alle werken waaraan hij meewerkt, tot in de wat verdwaalde aria uit Mitridate, die stijlvol door McFadden wordt gezongen.

Of Brüggen ook de hand had in de uitvoering van de ‘Muzikale grap’ met zijn kleine bezetting?

De 12 Duo’s voor 2 hoorns/bassethoorn KV 487/496a uit 1786 bestaan, zoals de titel aangeeft, uit 12 deeltjes. Daarvan zijn er hier verspreid over het programma acht bij elkaar gesprokkeld. Toch is het in ‘authentieke; vorm vermoedelijk een cd première – en wat voor een mooie, overtuigende! – wat van het totaal bestaat waarschijnlijk maar één volledige uitgave op moderne instrumenten van een Berlijns duo (Orfeo C 217901)

Van het hoornkwintet is dit een van de best verzorgste, muzikaalste uitvoeringen op cd. De interessantste andere uitgave op cd komt van Andrew Clark op een waldhorn (EMI 572.822-2); hij voegt ook twee duo’s toe. Beide hoornisten spelen om te beginnen gaaf, maar ook met veel stijlbesef en musiceervreugde.

Natuurlijk klinken in de ‘Muzikale grap’ de voor iedere luisteraar hoorbare valse noten duidelijk, maar ook de bewuste zondes tegen de muzikale grammatica komen aardig uit de verf. Opvallend zo fijnzinnig als de strijkers spelen. Het korte optreden van Claron McFadden is zeer de moeite waard. Zo ontstond een heel interessant, hoogstaand en goed verzorgd totaalprogramma.