Mendelssohn: Pianoconcerten nr. 1 in g op. 25 en 2 in d op. 40; Pianoconcert in e (reconstructie, voltooiing R. Larry Todd);  Concert in a voor piano en strijkorkest. Matthias Kirschnereit met de Robert-Schumann-Philharmonie Chemnitz o.l.v. Frank Beermann. Arte Nova 88697-38622-2 (2 cd’s, 1u 47’42”). 2009

Vroeger hadden we het in het algemeen over ‘de’ twee pianoconcerten van Mendelssohn. Op cd konden we daar het beste voor terecht bij Perahia (Sony 88697-00818-2), András Schiff (Decca 414.672-2, 466.425-2), Hough (Hyperion CDA 66969) en Shelley (Chandos CHAN 9215). Daarnaast kenden we het concert voor 2 piano’s en strijkorkest, bijvoorbeeld van Katsaris (Warner 8573-89088-2) en Ogdon (Decca 476.846-0). Maar nieuw is het concert in e waarvan in 1842 de basis werd gelegd. Het werk werd nooit afgemaakt, mogelijk omdat prioriteit werd verleend aan het vioolconcert. Het werk is tweedelig nagelaten met een schets van de orkestpartij en de pianostem plus een overgang naar de finale. In 1981 heeft de musicoloog  Larry Todd het werk gereconstrueerd en voltooid. De claim als zou het bij dit herontdekte concert om een wereldpremière opname gaan klopt niet helemaal. Er circuleert namelijk sinds 1994 op Koch 37.187-2 al een opname van Jennifer Eley met het Engels kamerorkest. Maar zij speelde alleen deel 1 en 2; hier is daar dus de vrij korte finale aan toegevoegd.

Solist Kirschereit die o.a. al voor een in Duitsland geroemde opname van al Mozarts pianoconcerten zorgde weer de melodische elegantie, de puntige thematiek en de motorisch-briljante kanten van deze muziek volmaakt te treffen. Ook bij het begeleidende orkest is veel, haast onbekommerde speelvreugde te horen. Aan subtiliteiten, veel haast onbekommerde expressie en mooie overgangen mankeert het niet, zodat dit zeker dankzij dat onbekende stuk een  welkome aanwinst is.