Mahler: Symfonie nr. 2 in c. Adriana Kučerova (s) en Christianne Stotijn (ms) met het Londens filharmonisch orkest en –koor o.l.v. Vladimir Jorowski. LPO LPO 00054 (2 cd’s, 83’24”). 2009

Nee toch, niet weer een Mahler II is men geneigd te verzuchten in de wetenschap dat er al ruim zestig opnamen van dit werk bestaan. Een nieuwe moet wel bijzonder zijn wil hij nog aanspraak op grote interesse wekken en op papier ziet de onderhavige uitgave er misschien niet zo bijzonder uit.

Maar volgens de bekende uitdrukking ligt the proof of the pudding in the eating. Dus toch maar kritisch geluisterd. Dat gebeurde met gespitste oren, veel herinneringen en een geleidelijk groeiende bewondering. Zonder deze symfonie met pudding te durven vergelijken.

Wat hier de revue passeert is een der mooiste interpretaties sinds jaren. Ter vergelijking werden Abbado (Luzern), Haitink (Berlijn), Rattle (Berlijn), Fischer en Jansons (Amsterdam) erbij gehaald en waarachtig: in sommige opzichten ontpoppen Jurowski en de zijnen zich als hun meerdere. Het feit dat het om een zaalopname met een extra groot spanningsmoment gaat, zal mee zorgen voor het succes.

Het succes is verder te danken aan de grote contrastwerking tussen de thema’s, de spannend gemaakte overgangen, de grote, goed voorbereide tempowisselingen, de mooi gedoseerde climaxen, het voortdurend prachtige orkestspel, het duister dreigende basthema uit het eerste deel, het rusteloze, maar niet te zwaar aangezette tweede deel, het wufte derde deel met een subtiel uitgespeeld trio en de theatrale finale.

De onbekende sopraan Adriana Kučerova voldoet goed, maar is alleen iets te prominent opgenomen, Christianne Stotijn is hoe dan ook beter in balans en klinkt hemels; ook het koor zingt op hoog niveau. Zo werd dit naast de genoemden een Mahler II die onverwacht tot de besten op cd is gaan behoren.