Mozart: Serenade nr. 10 in Bes KV 361 Gran Partita; Harmoniemusik uit Die Entführung aus dem Serail KV 384, bewerking Johann Nepomuk Wendt; Soler: Divertimento over thema’s uit Una cosa rara. Moonwinds. Harmonia Mundi HMI 98.7071 (76’07”). 2006
Eerder met een lachend dan met een betraand gezicht toont Mozart zich in zijn Gran Partita, een kostelijk unicum in het oeuvre van de Salzburgse componist. Als ‘Geweldig stuk voor blazers van een speciale soort’ werd deze Serenade voor 13 instrumenten bij de première in 1784 voorgesteld. Dat was geen overdrijving. Geen wonder dat het werk in vele uitvoeringen voortleeft (zie de Vergelijkende Discografie uit 2007 die eigenlijk zou moeten worden geactualiseerd).
De vooral uit internationaal actieve Spaanse musici samengestelde groep Moonwinds gebruikt keurig twee bassethoorns en een contrabas en vindt blijkbaar eenvoudig een ideaal evenwicht tussen een goed gemengde klank en individuele expressie.
De in Valencia in het Auditori de Torrent gemaakte opname is warm en gul van klank zodat veel details naar voren kunnen komen. Het allegro uit het eerste deel is aan de snelle kant, maar er is tijd genoeg om de muziek goed vorm te geven. De ritmen zijn levendig, de klank transparant. Het eerste trio voor paren klarinetten en bassethoorns is lichtvoetig en het Ländler karakter van het tweede uit het tweede menuet bezit veerkracht.
De romanze klinkt liefdevol met atletische bijdragen van de fagotten. De variaties klinken werkelijk heel afwisselend, met name de vijfde met zijn dichterlijke hobosolo. De finale zorgt voor een heel spiritueel slot. Wat deze uitvoering onderscheidt van de andere is een zekere zuidelijke zwier. In elk geval behoort hij tot de mooiste naast de versies van bijvoorbeeld het Consortium classicum (MDG 301.1077-2) en het Europees Kamerorkest (COE CD COS 242), het Blazersensemble uit het Berlijns filharmonisch orkest (EMI 343.424-2) en de London Winds (Onyx ONYX 4012).
In de met de Ouverture beginnende Harmoniemuziek uit de Entführung horen we als het ware de diverse zangers in aria’s als ‘Hier soll ich dich den sehen’, ‘Durch Zärtlichkeit und Schmeicheln’, ‘Ha wie will ich triumphieren’ en ‘Welche Wonne, welche Lust’ hun gevoelens uiten. Nu de opname van het Nederlands Blazersensemble (Philips 426.900-2, 3 cd’s) waarschijnlijk uit de roulatie is blijven naast deze nieuwe uitgave alleen het onbekende Linos Ensemble (Capriccio 10493), het Consortium classicum (Bayer Records 100.003) en de Blazers uit het Berlijns filharmonisch orkest (Orfeo C 260.931) over. Overtuigender zullen ze nauwelijks zijn.
Meer dan een toegift is het vierdelige Divertimento van Soler. Een fijne cd première.