Moeran: Symfonie in g; Overture for a masque; Rapsodie voor piano en orkest. Margaret Fingerhut (p) met het Ulster orkest o.l.v. Vernon Handley. Chandos CHAN10169X (74’04”). 1987

De Engelse componist Ernest John Moeran (1894-1950) had compositieles van John Ireland onder wiens invloed veel van zijn werken met een vocale inslag ontstonden als illustratie van de affiniteit die hij met de lokale folklore had. Zo bewerkte hij veel volksliederen, waarvan de 6 Norfolk songs uit 1923 het bekendst werden.

Maar ook op symfonisch-, concertant- en kamermuziekgebied liet hij zich niet onbetuigd. Zijn Symfonie in g (Mozarts fameuze toonaard!) waaraan hij van 1924-1937 werkte, is een ander kenmerkend werk; het klinkt hartverwarmend door en door Engels. Deze symfonie is zeker gelijkwaardig aan die van Vaughan Williams en Walton. Hij behoort tot zijn meest opgenomen werken met uitgaven van Boult (Lyrita SRCD 247), Lloyd Jones (Naxos 8.555837), Heward (Divine Art 27808) en de onderhavige die op zijn minst het voordeel heeft van een meer dan voortreffelijke opnamekwaliteit ten opzichte van de oudere mono uitgaven.

Handley zorgt hier voor een pakkende realisatie, die is aangevuld met de uitbundige, sterk gesyncopeerde ouverture en de boeiende Rapsodie met Margaret Fingerhut als warm solistisch pleitbezorgster.