Mozart: Strijkkwartetten nr. 15 in d KV 421 en 19 in C KV 465 Dissonanten; Divertimento in F KV 138. Ebène kwartet. Virgin 50999-0709022-2 (71’05”). 2011

Het epicentrum van Mozarts strijkkwartetten ligt bij die composities die als zijn verwerking van Haydns grote kwartetkunst gelden. Hoeveel Mozart in de zes jaar die liggen tussen het ontstaan van zijn nr. 14 en zijn nr. 19 leerde en demonstreerde, is mogelijk aan de luisteraar om te oordelen.

Gelegenheid daartoe boden op het hoogste niveau vooral het Alban Berg kwartet (eerst op Telefunken, daarna nogmaals op EMI) zowel als het Quatuor mosaïqes op oude instrumenten (Astrée).

Mooi zou wezen als het Ebène kwartet ook het complete zestal ging opnemen, want dit is een veelbelovend begin. Er schuilt veel pittigheid en de juiste soort stijlopvatting in de levendig genuanceerde interpretaties waarin ook de donkerder hoekjes niet onbelicht blijven. De toon is steeds sonoor en gepolijst.

Het jeugdige Divertimento – een der zogenaamde Salzburgse symfonieën voor strijkorkest - dat als vulling van de kwartetsandwich dient, vormt een leuke aanvulling vooral omdat men dit werk te zelden in tot vier enkelvoudige stemmen herleid tegenkomt.