Medtner: Pianoconcerten nr. 1 in c op. 33; nr. 2 in c op.50; nr. 3 in e op. 60 ‘Ballade’; Sonate-Ballade in Fis op. 27. Geoffrey Tozer met het Londens filharmonisch orkest o.l.v. Neeme Järvi. Chandos CHAN 9040 (2 cd’s, 2u. 17’30”). 1991

Medtner: Pianoconcerten nr. 1 in c op. 33 en 3 in e op.60 ‘Ballade’. Konstantin Scherbakov met het Moskou’s symfonie orkest o.l.v. Vladimir Ziva. Naxos 8.553359 (69’40”). 1996

Medtner: Pianoconcert nr. 2 in c op. 60; Pianokwintet in C. Konstantin Scherbakow met resp. het Moskou’s symfonie orkest o.l.v. Igor Golovchin en Ewald Danel (v), Milan Tedla (v), Zuzana Bourová (va) en Jozef Podhoransky (vc). Naxos 8.553390 (62’49”). 1996

Er bestaat een opname uit 1947 van de Pianoconcerten nr. 2 en 3 met de componist zelf bij het Philharmonia orkest o.l.v. Issai Dobrowen (Testament SBT 1027) waarin de sierlijke, maar wat overladen schrijfwijze en de typisch Russische inslag van deze werken heel goed naar voren is gebracht. Voor het overige staat zijn muziek nog duidelijk in de traditie van Schumann en Brahms.

Van zijn pianoconcerten bestaan diverse separate opnamen, bijvoorbeeld van Alexeev (Hyperion CDA66744), Demidenko (Hyperion CDA 66580), Sudbin (BIS SACD 1588), maar met dit tweetal uitgave heeft men ze handig bijeen, waarbij de Chandos opnamen ook los als CHAN 9038/9 verkrijgbaar zijn.

Tozer toont veel gevoel voor het idioom van deze componist en het ontbreekt in zijn spel niet aan gloed en virtuositeit. Hij heeft het voordeel van een heel sympathieke en inspirerende begeleiding plus een heel goede klankkwaliteit. Wel had hij iets meer vuur kunnen tonen.

Ook Scherbakov speelt heel sympathiek en muzikaal; hij is zelfs verbeeldingsvoller en subtieler dan zijn meeste rivalen in zowel zijn dynamisch bereik als in de kleuren die hij tevoorschijn tovert. Wel klinkt de opname van Tozer wat mooier, maar daar staat dan weer de lagere aanschafprijs van Naxos tegenover. Een aangename kennismaking bieden ook de beide extra opgenomen werken, de Ballade op Chandos, het kwintet op Naxos.