Mendelssohn: Octet in Es op. 20; Enescu: Octet in C op. 7. Christian Tetzlaff, Antje Weithaas, Isabelle Faust, Katherine Gowers (v), Antoine Tamestitt, Rachel Roberts (va), Gustav Rivinius en Quirine Viersen (vc). Avi-Music 8553163 (71’29”). 2009

Je zult maar – net als vroeger rond Pablo Casals en later rond Gideon  Kremer en nog weer later rond Janine Jansen bijvoorbeeld zo’n uitgelezen schare strijkers bijeen krijgen als in 2009 gebeurde tijdens het kamermuziekfestival in de oude RWE waterkrachtcentrale in Heimbach. Natuurlijk is dat nog geen garantie voor een stel grootse vertolkingen. Daarvoor moet het ‘klikken’ tussen het achttal en goed worden gerepeteerd.

Van beide werken bestaan vanzelfsprekend al diverse opnamen, van Enescu bijvoorbeeld door het NL Viotta ensemble (Ottavo OTR 20179) en een verder georkestreerde versie van Mandeal (Arte Nova 74321-63634-2) en van het octet van Mendelssohn heel wat meer met het ASMF ensemble (Philips 420-400-2), het Ensemble Explorations van Roel Dieltjens (Harmonia Mundi HMC 90.1868) en het Nash Ensemble (Wigmore Hall WHLIVE 0001) als positieve uitschieters.

Maar deze gecombineerde uitgave doet beslist niet voor de beste onder omdat de uitvoeringen tot in het laatste detail zo verzorgd en vitaal klinken. Het spelplezier spat er haast af, het Mendelssohn scherzo is allesbehalve tam, de langzame delen worden in rust ‘uitgezongen’. Het specifieke karakter van beide werken komt zo mooi naar voren. Gelukkig klinkt de onder waarschijnlijk niet al te makkelijke omstandigheden gemaakte opname behoorlijk goed. Een ‘winnaar’? Eigenlijk wel.