Maderna: Hoboconcerten nr. 1-3. Fabian Menzel met het SWF Omroeporkest Saarbrücken o.l.v. Michael Stern. Col Legno WWE 20037 (55’52”) 1994
Maderna: Grande aulodia; Hoboconcerten nr. 1 en 3. Roberto Fabbriciani (fl), Han de Vries (hb) met resp. het SWR symfonie orkest o.l.v. Bernhard Klee en Lucas Vis en met het Radio Kamerorkest o.l.v. Bruno Maderna. BV Hasst CD 9302 (61’24”). 1983, 1980, 1973
In de laatste fase van zijn leven toonde Maderna een grote voorkeur voor de hobo. Dat resulteerde in een drietal hoboconcerten en de Grande Aulodia voor fluit, hobo en orkest. In het Hoboconcert nr. 1 vinden we veel terug van Weberns discipline die hier gepaard gaat met een wat kantige lyriek van Berg in de solopartij terwijl het orkest zijn tanden zet in de vertakkingen daarvan; in Hoboconcert nr. 2 treffen de onrustig drukke gebaren van de hobo die worden geschaduwd door pointillistische slagwerk effecten en in het Hoboconcert komen we thuis in bekender vaarwater met een tonaal goed verankerde basis en een hobo die in langere melodielijnen de structurele matrix bepaalt.
Het eerste tweetal Hoboconcerten werd door Lothar Faber in 1962 en 1967 voor het eerst uitgevoerd tijdens het moderne muziek festival in Donaueschingen. Dat is in beide gevallen gedocumenteerd in twee dikke Neos cd albums. Van Hoboconcert nr. 3 uit 1973 dat meteen Maderna’s laatste compositie was, gaf Han de Vries met de componist zelf als dirigent de première. Dat is samen met Hoboconcert nr. 1 gedocumenteerd op BV Haast CD 9302. Later volgde Heinz Hollier op Philips 442.015-2.
Maar het waardevolst is eigenlijk de opname met logisch de drie concerten bijeen en Fabian Menzel als solist. De Col lrgno cd is alleen al de moeite waard door de waardevolle documentatie in het bijgevoegde boekje. Daarin wordt bijvoorbeeld meer verteld over de speeltechniek (‘Nur mit Mundstück’) en in miniatuur een partituurbladzij met subtiel gekrabbel weergegeven.
Het is de moeite van het vermelden waard: Ook Frank van Koten legde het derde concert vast met ‘zijn’ Radio filharmonisch orkest o.l.v. Kent Nagano (Paladino CD 002).
Voor al deze vertolkingen past heel grote waardering.