Mahler: Symfonie nr. 5 in cis. Boedapest festival orkest o.l.v. Iván Fischer. Channel Classics CCS SA 34213 (74’12”). 2012

Luciano Visconti heeft indertijd het nodige bijgedragen aan de Mahler Renaissance met zijn film De dood in Venetië naar de gelijknamige novelle van Thomas Mann. De schrijver Gustav Aschenbach werd daarin als offer van de cholera in de lagunenstad gelijkgesteld met de componist Gustav Mahler. Als een Leitmotiv  is in die film het beroemde Adagietto voor strijkers en harp  uit Symfonie nr. 5 gebruikt. Het als een liefdesverklaring aan zijn vrouw Alma bedoelde deel heeft de symfonie als geheel aan grote populariteit geholpen. Misschien eerder bij mensen met een nostalgische dan met een realistische inslag

In de rest van het werk dient een machtig koraal voor blazers als doel in een lange weg die deels in marstempo wordt afgelegd. Met de gedetailleerde voordrachtstekens neemt Fischer het hele werk serieus, maar hij is zorgvuldiger dan vele anderen zonder er een röntgenopname van te maken. De gelaagdheid van het werk wordt heel mooi aan het licht gebracht; de gespleten delen krijgen een met sfeer geladen betekenis en zo ontstond een versie die vrij vooraan in de eregalerij een plaats verdient: dicht in de buurt van  Jansons (RCO Live RCO 08007), Barbirolli (EMI 566.910-2), Abbado (DG 437.789-2).