Mahler: Mahler/Schönberg: Lieder eines fahrenden Gesellen; Mahler/De Leeuw: Kindertotenlieder; Mahler, A: ‘Die stille Stadt’; ‘In meines Vaters Garten’; ‘Laue Sommernacht’; ‘Bei dir ist es traut’; ‘Ich wandle unter Blumen’. Julie Boulianne (ms) met resp. Ensemble Orford o.l.v. Jean-François Rivest en  Marc Bourdau (p). Atma ACD 2265 (56’37”). 2011

In 2009 maakte de Canadese mezzo Julie Boulianne haar cd debuut op Naxos 8.660215 in Ravels L’Enfant et les sortilèges, in 2011 volgde een debuut aan de New Yorkse Met. Op Atma ACD 22688 werkte ze mee aan een programma met liederen van Poulenc, maar hier heeft ze als het ware het rijk alleen.

Al tijdens en vlak na W.O. I trachtte Schönberg zijn bewondering voor Mahler in tijden van financiële nood en bezuinigingen in de muziekpraktijk te uiten door de liederencycli (en andere radicalere partituren) voor een veel kleinere bezetting geschikt te maken om ze via zijn Verein für Privataufführungen geschikt te maken voor kleinschalige vertolking.

Tegenwoordig vinden die bewerkingen opnieuw aftrek ten gevolge van de nieuwe bezuinigingen op cultuur waarvan vooral orkesten last hebben. Misschien had het haastwerk van Schönberg voor de Lieder eines fahrenden Gesellen beter gekund, maar voor wat Reinbert de Leeuw in 1991 van de Kindertotenlieder maakte is zo’n verwijt niet van toepassing.

Wat Boulianne van dit alles maakt, is bewonderenswaardig. Ze heeft haar warm klinkende mezzo mee natuurlijk, maar ze draagt zo expressief en wendbaar voor dat men haar in stille aandacht volgt. Een vergelijking met bijvoorbeeld Emma Curtis (Somm SOMMCD 0109) valt louter in haar voordeel op.

Aardig is dat ze ook een pleidooi houdt voor een vijftal liederen van Alma Mahler, al overtreft hier de literaire smaak het compositorische kunnen van de componiste.