Méhul: Joseph. Laurence Dale, Frédéric Vassar, René Massis, Brigitte Lafon, Philippe Jorquera, Antoine Normand met het Ensemble vocal Intermezzo en Sinfonietta de Picardie o.l.v. Claude Bardon. Chant du monde LDC 278963/4 (2 cd’s, 1u. 25’57”). 1989

Weber had alle waardering voor zijn Franse tijdgenoot citoyen Méhul die in zijn muziek zonder poespas energiek recht op zijn doel af ging. Ook in deze opera, die ondanks de uitgebreide titel op de cd omslag gewoon Joseph heet.

Het gaat om een uitgebreide lofzang in operavorm op de legende van Jozef in Egypte uit 1807 met een nogal zwak libretto van Marsollier. Het mankeert daarin allerminst aan élan terrible. Zijdelings wordt men aan Beethoven herinnerd, hoewel die beide componisten nooit van elkaar hadden gehoord. Duidelijk wordt in ieder geval dat de als typisch Beethoveniaans ervaren stijl destijds algemener in de lucht lag. Niet alleen in Wenen, maar ook in Parijs. Het schijnt dat Wagner deze opera later in Riga dirigeerde.

Deze opname documenteert een verdienstelijke opvoering die in 1989 als openingspremière in het toen nieuwe Théâtre de la musique werd gegeven. Dirigent Bardon en de fijn lyrische protagonist Dale zijn het vooral die hier dit werk veel van zijn aantrekkingskracht teruggeven. Hoogtepunten uit het werk zijn de aria’s ‘Á peine au sortir de l’enfance’ van Jozef en ‘Ah, lorsque la mort trop cruelle’ van Benjamin, een fraai door Brigitte Lafon gezongen travestierol. Ook Frédéric Vassar zorgt voor een degelijke Jacob. Maar de beste muziek schuilt in de ensembles. Dat de oorspronkelijke dialogen zijn geschrapt, lijkt geen groot verlies.